استصحاب حال نصاستصحاب حال نص به استصحاب حکمِ ثابت شده به نصّ شرعی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستصحاب حال نص، مقابل استصحاب حال عقل می‌باشد و آن، استصحاب حکمی است که بعد از آمدن شریعت ، از جانب شارع بیان شده، و پس از مدتی در بقای آن شک شده است؛ به بیان دیگر، استصحاب حال نص عبارت است از استصحاب احکامی که به وسیله کتاب و یا سنت ثابت شده است، مانند: استصحاب وجوب نماز جمعه در عصر غیبت و استصحاب حرمت عصاره انگور بعد از جوشش و قبل از تبخیر دو سوم آن. [۲]
کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۱۵۱.
[۳]
زنجانی، میرزاباقر، تحریر الاصول، ص۱۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۵، برگرفته از مقاله «استصحاب حال نص». رده‌های این صفحه : استصحاب
|